درک مدرسین پرستاری از چالش‌های ارزشیابی بالینی دانشجویان: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: شناخت مسایل آموزش بالینی از جمله چالش‌ها‌ی ارزشیابی در تربیت افراد کارآمد و پذیرش نقش حرفه‌ای سهم عمده‌ای دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی درک مدرسین پرستاری از چالش‌های ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری در بخش‌های داخلی جراحی طراحی و اجرا گردید. روش کار : پژوهش حاضر، یک مطالعه کیفی توصیفی بود. مشارکت کنندگان 14 نفر از استادان دانشکده پرستاری بودند و نمونه‌گیری به صورت مبتنی بر هدف و تارسیدن به اشباع داده‌ها انجام شد.گردآوری داده‌ها از طریق انجام مصاحبه بود. تمام مصاحبه‌ها ضبط، دستنویس و سپس تحلیل شد. از نرم‌افزار 2010 One note برای ثبت مصاحبه‌ها و کدهای استخراج شده استفاده گردید. به منظور تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل محتوای آشکار ( Manifest ) استفاده شد. یافته‌ها : از تجزیه و تحلیل داده‌ها چهار درون‌مایه و 14 طبقه حاصل شد که شامل ارزشیابی سطحی ‌نگر (ارزشیابی صوری، ارزشیابی با ابزار غیر معتبر، ارزشیابی فاقد الگو و ارزشیابی جزء نگر)، ارزشیابی بالینی مبتنی بر اهداف غیر واقعی (ارزشیابی بالینی مبتنی بر دانش نظری، ارزشیابی مبتنی بر فعالیت‌های غیر حرفه‌ای، ارزشیابی بر مبنای سلیقه فردی و ارزشیابی بر مبنای کمک به افزایش معدل)، ارزشیابی شرطی (ارزشیابی محافظه کارانه، ارزشیابی تلافی جویانه استاد توسط دانشجو، ارزشیابی کلیشه‌ای) و ارزشیابی ناکامل (ارزشیابی از هم گسیخته، ارزشیابی غیر شفاف، ارزشیابی دور از ملاک محوری) بود. نتیجه‌گیری : ارزشیابی فاقد الگو و ابزار، سلیقه‌ای، غیر شفاف و محافظه کارانه از جمله مواردی بود که بیشتر مورد تأکید مدرسین قرار گرفت. انجام مداخلات به منظور ارزشیابی منصفانه با تأکید بر استفاده از ابزارها و شیوه‌های مناسب و متناسب با اهداف، اعم از کوتاه مدت و دراز مدت، در تربیت دانش‌آموختگان شایسته، جهت ورود به نظام مراقبت بهداشتی نقش مهمی دارد.